تحقیق در مورد امام سجاد

دسته بندي : علوم انسانی » معارف اسلامی
مقدمة ‌مؤلف :
خداوندي كه حافظ و نگهبان بندگان است ، وجود ائمه هدّي از خاندان رسالت رابراي جهانيان رحمت قرار داد و ايشان و نشانه هايي ممتاز ساخت تا ديگران به آنها اقتدا كنند و به دنبالشان گام بردارند پس گروهي از جامعه انساني و پذيراي دعوت واسطة اجراي دستورهاي آنان قرار داد و اين گروه شيعيان هستند كه پيوسته در راه معرّفي پيشوايان معصوم و بالا بردن فضائل و نشر آثار ايشان ، كوشش فراواني به عمل آوردند و جمعي از آنها كه در زمان ائمه اطهار حضور آنان را درك كردند نداي پيشوايان خود را به عناوين گوناگون به نسلهاي آينده رساندند تا در اين زمان كه دوران غيبت و دور از عصر حضور امامان معصوم است شيعيان همان عشق را به آن بزرگواران داشته باشند كه پيروان معاصر با آنها داشتند و هر يك از ايشان ياد آن عزيزان و ارج نهادن به آثار آنان را مهمترين و بالاترين امري مي دانند كه بايد مورد توجه قرار دهند . به آن عمل كنند .
با اين همّت والاي پيروان خالص امامان خالص است كه پيوسته نداي اسلام به گوش جهانيان مي رسد و نهضتهاي الهي شكل ميگيرد و حركتي نيكو را نتيجه
مي دهد، چنان كه احكام دين در همه جا انتشار مي يابد و حقيقتهاي ناپيدا آشكار
مي شد.
تاريخ ولادت امام سجاد (ع) :
آن حضرت در تاريخ پنجم ماه شعبان سال سي و هشت هجري متولد شد . در اين عالم هستي با قدوم بزرگوارترين نور رسيده شادمان شد ، دنيا احساس غرور و روزگار نور شادي بر تن كرد و آنچه بافته بود بازيور نبوغ آرايش داد .
او چون خالي نوراني بر پيشاني زمان و همانند دانه مرواريدي برگردن بند روزها و سالها ظاهر شد با طلوع نور وجود او دو قوس صعودي و نزولي جهان هستي با يكديگر تلاقي و اشرف ممكنات با آمدن او ظهور يافت و فيض اقدس او به سوي حجت خدا راه يافت . بنابراين او دشتة پيوند ميان عالم ملك ملكوت بود و بوسيلة‌او رايحة عطر قداست از دو نهان نبوي انتشار يافت و رشتة‌ محبّت علوي و عصمت فاطمي در جهان برقرار شد آنچه او برتري مي بخشد نور پيامبري و بلندي مقام امامت و فرّ و شكوه شادمانه است قدر مسلّم اين است كه هرچه از كرامتها براي ساير امامان بيان شد از امام ذين العابدين نيز جدا نيست بنابراين تمام مراتب بزرگواران و پاكي ريشه و رفعت شأن و عظمت مقام كه سزاوار آن بزرگواران بود سزاوار او نيز هست از اين رو مي توان گفت كه سزاواران بود سزاوار او نز هست تمام درجاتي كه براي امامان پيش او ثابت بود براي او نيز از نخستين مرحلة ولادت ثابت و برقرار بود همچنان كه هيچ كدام از جهات فضليت و امام كه براي بقّيه ثابت است از او نيز منتفي نيست هرچند ازاين امور دربارة آن حضرت نصّ خاصي نرسيده باشد .
اين است معناي آنچه در اثبات الوصيه مسعودي نقل شده است كه ولادت ابو محمد علي بن حسين بن علي بن ابي طالب و منشأ وجود آن حضرت مانند آباي بزرگوارش مي باشد .

بخششهاي امام (ع) :
ارج و ارزشي را كه ما براي بخشندگي و كرم امامان معصوم قايل هستيم ازاين جهت نيست كه آنها هدايا و عطاياي فراواني به تنگدستان و نيازمندان مي داده اند زيرا اين گونه بخششهاي آنها را از بخششهاي ديگران ممتاز مي سازد هدف و اثر معنوي اين بخششهاست كه اين بزرگواران در عطاياي خود جهات گوناگون را در نظر داشته اند .
به عنوان مثال گاهي اعطايشان سبب هدايت گمراه يا راهنمايي جاهلي مي شد يا جاي كه پيوند خويشاوندي قطع شده بود بخششها مي كردند كه سبب صلة رحم مي شد و يا حقيقتي مجهول به آن وسيله كشف مي گرديد چنان كه اهل تاريخ مي نويسند :
روزي مردي از شام به مدينه آمده بود و همين كه چمشش به امام حسن مجتبي (ع) افتاد شروع كرد به دشنام دادن به آن حضرت امام حسن (ع) پاسخ او را نداد و همچنان ساكت ايستاد .
پس از آن كه آن مرد از دشنام دادن باز ايستاد امام با گفتاري نرم از او دلجويي كرد و از او خواهش كرد كه به منزل ايشان برود و او را مهمان كرد و عطاي فراواني به وي داد و لباس بر او پوشانيد .
مرد شامي وقتي كه از خانة‌ امام حسن (ع) بيرون آمد از مال دنيا بي نياز شده بود و زبان به مدح او باز كرده بود و مي گفت گواهي مي دهم كه تولد حق پسر رسول خدايي و خليفه خدا در زمين هستي و او خود مي داند رسالتش را به كه واگذارد . اگر چه پيش از اين تو و پدرت مبغوفترين خلق خدا نزد من بوديد امّا اكنون شما محبوبترين افراد در نزد من هستيد .