تحقیق فناوري اطلاعات و ارتباطات در نظام هاي آموزشي

دسته بندي : علوم انسانی » علوم تربیتی
تحقیق فناوري اطلاعات و ارتباطات در نظام هاي آموزشي
چكيده :
امروزه ، فناوري اطلاعات و ارتباطات در نظام هاي آموزشي پيشرفته حرف اول را مي‌زنند ، اما پايه و اساس اين حرف ها بر يافته هاي علمي به ويژه ، يافته هاي علوم تربيتي ، روان شناسي رشد ، دانش و هنر آموزش مبتني است .
بنابراين نبايد فراموش كنيم هر كجا كه مي خواهيم از فناوري هاي گوناگون در آموزش استفاده كنيم ، دانش و هنر آموزش مقدم بر فناوري است . در حقيقت فناوري آموزش بايد در خدمت آموزش باشد نه به عكس ، در عين حال يادآوري اين نكته ضروري است كه بدون فناوري هاي اطلاعاتي و ارتباط به روز ، تغيير و تحول اساسي در شيوه ها ، نگرش ها و مهارت هاي آموزشي مناسب با عصردانايي رخ نخواهد داد . بنابراين ، تاثير متقابل يافته هاي علمي بر فناوري و قابليت ها و توانايي هاي فناوري در به كار گيري يافته هاي علمي انكار ناپذير است . و فناوري هاي اطلاعات و ارتباطات با علم تعليم و تربيت در آموزش هاي مبتني بر خود - رهبري ، تفكر انتقادي و پرورش خرد ورزي همسويي و سازگاري بيشتري دارند .

مقدمه :
كاربرد فناوريهاي جديد اطلاعات و ارتباطات ، تغييرات شگفت انگيزي در فرآورده هاي و فعاليت هاي كار و زندگي مردم به وجود آورده است فناوري هاي اطلاعاتي و ارتباطي به سرعت ساختار اجتماعي و شيوه هاي زندگي مردم را در جهان تغيير مي‌دهند و براي ايجاد «جامعه اطلاعاتي » كه در آن توليد دانش ، علمي هدف است ، رو به گسترش اند .
اگر در هر دوره از تاريخ بشري قدرت و برتري را به يكي از ويژگيهاي خاص آن دوره تعبير كنيم . ويژگي خاص عصر اطلاعات كه آن را از ساير دوره هاي متمايز مي‌سازد ، توليد و عرضه اطلاعات است . بنابراين ملاك قدرت و برتري كشور ها ميزان توليد اطلاعات و سهولت دسترسي سريع و گسترده افراد به اطلاعات صحيح است .
در چنين جامعه اي شرط بقا مجهز شدن به ابزارهاي اطلاعاتي و ارتباطي جديد است ، در غير اين صورت راهي جز وابستگي شديد نخواهيم يافت . جوامع دنيا راهي جز قبول و پذيرش فناوري هاي نو ندارند بنابراين ، بايد در اين زمينه به تدابير و تداركات لازم مجهز شوند ، به ويژه در بخش آموزش و پرورش كه محور اصلي اين تغييرات است .
مفهوم فناوري :
واژه فناوري در دنياي صنعت و بازرگاني موجب الهام زيادي شده است . فناوري آموزشي از آن هم ابهام انگيزتر است . بسياري فناوري را به مفهوم دانش و اطلاعات در نظر مي گيرند و عده اي آن را چنان بسط ميدهند و مفهومي مي دانند كه همه ابعاد نظام آموزشي را شامل مي‌شود . برخي نيز از مفهوم فناوري در كي علمي دارند . نتيجه تعريف هايي كه تاكنون از فناوري شده است و نيز سير تحول فناوري ( از سخت افزار تا نرم افزار ) اين است كه : فناوري را كاربرد علمي دانش مهندسي براي درك و توسعه محصولات ، خدمات ، فرايندها ، و عمليات بدانيم . اگر اين تعريف را بپذيريم معلوم مي شود كه اولاً فناوري كاربرد دانش است وبا خودعلم و دانش تفاوت دارد . ثانياً فناوري براي توسعه محصولات ، خدمات ، فرآيندها و يا عمليات به كار مي‌رود و بايد توانايي سود آوري در اين زمينه ها را داشته باشد .

جامعة اطلاعاتي :
جامعة اطلاعاتي جامعه اي است كه در آن تمام ابعاد زندگي انسان ( اقتصادي ، اجتماعي ، فرهنگي و ...) به طور شديدي به فناوري هاي اطلاعاتي و ارتباطي وابسته است . به عبارتي دراين جامعه مردم براي انجام دادن كليه امور خود ، ناگزير به استفاده از اين ابزارهاي پيشرفته‌اند . از ويژگيهاي اصلي جامعه اطلاعاتي مي توان به شبكه گرا بودن آن ، وابستگي شديد آن به سخت افزار ها و سيستم هاي شبكه اي ، سرعت توليد و منسوخ شدن اطلاعات ، دسترس سريع به مجموعه هاي عظيم اطلاعاتي ، انباشتگي اطلاعات و .... ياد كرد .
ويژگي ديگر اين جامعه كوچك شدن جهان و تحقق دهكده جهاني بر اساس تبادلات گسترده و سريع اطلاعات در بين انسان ها است از اين رو ، پديده جهاني شدن در اين عصر ظهور يافته است .

جهاني شدن :
پيدايش نظام نو ارتباطات الكترونيكي كه عرصه آن نظام جهاني است ويژگي اش يكپارچه سازي همه رسانه هاي ارتباطي و تعادل بالقوه است ، در حال تغيير فرهنگ‌ها است و آنها را دگرگون مي كند . از اين نظر جهاني شدن تمدن اطلاعاتي را بنا مي كند كه اتكاي آن به زمين، سرمايه يا مواد خام نيست ، بلكه جنبشي بر نيروي خلاقيت بشري و نبوغ و ابتكار او است . تمدني كه دانش در آن منبع ارزش قلمداد مي شود و همانگونه كه در جامعه صنعتي سرمايه و كار عوامل اصلي توليد را تشكيل مي دادند ، در جامعه اطلاعاتي دانش ، عامل اصلي توليد به شمار مي رود .در عصر دانش و اطلاعات با استفاده از ارتباطات رايانه اي مرز هاي دانش از هم گسيخته و محيط يادگيري به شكل جديد معنامي يابد . فناوري هاي اطلاعات در پيدايش روش ها و اشكال نوي از تعليم و تربيت تاثير گذاشته و به فضاهاي آموزشي و ارد مي شود . اين موضوع از اواخر قرن بيستم ميلادي به مثابه يكي از خط مشي هاي اساسي كشورهاي در حال توسعه مطرح شده است . بر اين اساس محيط يادگيري بايد همواره در سطحي وسيع و با انعطاف پذيري لازم در دسترس همگان قرار گيرد در اين نوع نگرش ديوارهاي بسته مدارس و مراكز آموزشي فرو ريخته و آموزش هميشه و در هر كجا در اختيار افراد قرار مي گيرد . با استفاده از اين فناوري ها جست و جوي اطلاعاتي موردنياز به صورت فردي امكان پذير شده و شكل جديدي از يادگيري مادام‌العمر ظهور مي يابد .

آموزش و پرورش در عصر اطلاعات و ارتباطات :
با كمك فناوري هاي اطلاعات مي توان نابرابري ها در دسترسي آموزشي و كيفيت آن را كاهش داد و سيستم هاي آموزشي مي توانند دانش و مهارت هاي يادگيرندگان خود را ارتقاء دهند ، خلاقيت ، تفكر نقادانه و يادگيري چگونگي يادگرفتن آنها را تشويق كنند و بهبود بخشند ( يونسكو ، 2003 )