تحقیق نمونه گيري جهت پذيرش

دسته بندي : علوم انسانی » حسابداری
نمونه گيري جهت پذيرش
1ـ نمونه گيري جهت پذيرش
بحث نمونه گيري جهت پذيرش يكي از مباحث مهم در كنترل كيفيت آماري محسوب مي گردد. يكي از كاربردهاي معمول و متداول نمونه گيري جهت پذيرش بدين صورت است كه تامين كننده أي انباشته أي را براي شركتي مي فرستد. اين محصول غالباً يك قطعه و يا مواد اوليه است كه در فرآيند توليد اين شركت استفاده مي گردد. بعد از دريافت اين انباشته معمولاً نمونه أي از آن انتخاب و مشخصة كيفي مورد نظر بازرسي مي شود. با توجه به اطلاعات حاصل از اين نمونه تصميمي در مورد رد يا پذيرش انباشته اتخاذ مي گردد. در بعضي مواقع به اين تصميم حكم انباشته نيز گفته مي شود. انباشته هاي پذيرفته شده در خط توليد استفاده و انباشته هاي رد شده يا به تامين كننده باز گردانده مي شوند و يا از روشهاي ديگر مورد بازرسي قرار مي گيرند.
گرچه معمولاً تصور مي شود كه روشهاي نمونه گيري جهت پذيرش فعاليتهايي هستند كه در قسمت دريافت كالا كاربرد دارند ولي بايد توجه داشت كه اين روشها در موارد ديگري نيز قابل استفاده مي باشند. به عنوان مثال، يك توليد كننده معمولاً محصول خود را در مراحل مختلف توليد، نمونه گيري و بازرسي مي كند. انباشته هايي كه از اين طريق پذيرفته شده اند به مراحل بعدي فرآيند منتقل و انباشته هاي رد شده دوباره كاري و يا اسقاطي محسوب مي شوند.
نمونه گيري سه جنبة مهم دارد:
1. هدف از نمونه گيري جهت پذيرش ارزيابي انباشته است و نه برآورد كيفيت انباشته. اغلب طرحهاي نمونه گيري جهت پذيرش به منظور برآورد كيفيت انباشته طراحي نشده اند.
2. طرحهاي نمونه گيري جهت پذيرش روش مستقيمي از كنترل محسوب نمي گردد. از طريق طرحهاي نمونه گيري جهت پذيرش انباشته ها پذيرش و يا رد مي شوند. حتي اگر كلية انباشته ها داراي كيفيت يكسان باشند از روش نمونه گيري بعضي انباشته ها پذيرش و بقية آنها رد مي شوند و اين در حالي است كه انباشته هاي پذيرفته شده داراي كيفيتي بهتر از انباشته هاي رد شده نيستند. روشهاي كنترل فرآيند روشهايي هستند كه به طور سيستماتيك كيفيت را بهبود مي بخشند و اين دقيقاً چيزي است كه روشهاي نمونه گيري جهت پذيرش قادر به انجام آن مي باشند.
3. يكي از نكات مهم در مورد استفاده از روشهاي نمونه گيري جهت پذيرش عدم توانايي آنها در ايجاد كيفيت در فرآورده از طريق بازرسي است. به عبارت ديگر، اين روشها بايد به عنوان ابزار مميزي جهت كسب اطمينان از انطباق خروجي فرآيند با خواسته هاي موردنظر استفاده گردند.
به طور كلي سه روش براي تصميم گيري در مورد انباشته وجود دارد: (1) پذيرش بدون بازرسي،(2) بازرسي %100( صد درصد) و با به عبارت ديگر، بازرسي تك تك محصولات انباشته و جدا سازي محصولات معيوب( محصولات معيوب ممكن است براي تامين كننده پس فرستاده شوند، دوباره كاري شوند، با محصولات خوب جايگزين شوند و يا به دور ريخته شوند) و (3)نمونه گيري جهت پذيرش.
روشهاي نمو